Διεθνής ομάδα ερευνητών διεξήγαγε λεπτομερή έρευνα για 36 Ευρωπαϊκά ενδημικά φυτικά είδη που χαρακτηρίζονταν ως «εξαφανισμένα», ανακαλύπτοντας ότι 17 από αυτά κάθε άλλο παρά είχαν εξαφανισθεί. Από αυτά τα τρία επανευρέθηκαν ως αποτέλεσμα ερευνητικής εργασίας πεδίου ενώ άλλα δύο έχουν διατηρηθεί σε Ευρωπαϊκούς βοτανικούς κήπους και τράπεζες σπερμάτων.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Plants σε άρθρο με τίτλο “Seventeen "extinct" plant species back to conservation attention in Europe” - URL: dx.doi.org/10.1038/s41477-021-00878-1
Η έρευνα συντονίσθηκε από τον καθηγητή Thomas Abeli και την Dr. Giulia Albani Rocchetti του Πανεπιστημίου Roma Tre (Ιταλία) με τη συμμετοχή επιστημόνων από ένα μεγάλο δίκτυο ερευνητικών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων, μουσείων και βοτανικών κήπων (Dr. Zoltán Barina -WWF (Ουγγαρία), Dr. Ιωάννης Μπαζός - Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Dr. David Draper - Museo Nacional de Història Natural e da Ciência (Λισσαβώνα) και Πανεπιστήμιο Βρετανικής Κολομβίας (Καναδάς), Dr. Patrick Grillas - Tour du Valat (Γαλλία), καθηγητής José Maria Iriondo - Πανεπιστήμιο Rey Juan Carlos (Ισπανία), Dr. Emilio Laguna - Wildlife Service - CIEF (Ισπανία), καθηγητής Juan Carlos Moreno-Saiz - Αυτόνομο ΠανεπιστήμιοΜαδρίτης και Center for Research on Biodiversity and Global Change (Ισπανία), Dr. Fabrizio Bartolucci - ΠανεπιστήμιοΚαμερίνο (Ιταλία).
Εξαιρετική περίπτωση μεταξύ των 17 ειδών αποτελεί το ενδημικό είδος της Ποσρτογαλίας Armeria arcuata, που είχε θεωρηθεί εξαφανισμένο για πολλές δεκαετίες και τελικά βρέθηκε να διατηρείται στον Βοτανικό Κήπο του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης στην Ολλανδία. Παρόλο που η επανεύρεση των 17 ειδών αποτελεί αναμφίβολα ένα πολύ καλό νέο, δε θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι άλλα 19 είδη ίσως έχουν εξαφανισθεί για πάντα. Χαρακτηριστική η περίπτωση του ενδημικού της Ελλάδας Centaurea tuntasia το οποίο συλλέχθηκε για τελευταία φορά πριν από 110 χρόνια στη ΒΑ Αττική. Αντιλαμβανόμαστε έτσι πόσο μεγάλη σημασία έχει η αποτροπή της εξαφάνισης ειδών.
Η έρευνα αυτή επιβεβαιώνει ότι οργανισμοί που θεωρούνταν εξαφανισμένοι για πολλές δεκαετίες, είναι δυνατό να ξαναβρεθούν χάρη στη συνεχή έρευνα πεδίου, που υποστηρίζεται από πανεπιστήμια, μουσεία, βοτανικούς κήπους και τράπεζες σπερμάτων.
Επιπλέον, χάρη στη συγκεκριμένη μελέτη, η Ευρωπή «ανακτά» βιοποικιλότητα, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα προς την επίτευξη των στόχων που τέθηκαν από τη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα (CBD) και την Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών.
